TVXQ+SJ Fic::คู่วุ่นวายเปลี่ยนจากร้ายมาเป็นรัก chapter 9::กลับมาละคร้าบ~

[Luvme]

“กลับมาแล้วคร้าบ~”ผมตะโกน แต่ตะโกนยังไงก็ไม่มีเสียงตอบมาซักกะติ๊ดนิดเดียว
สงสัยเสร็จกันไปแล้วล่ะมั้งคู่เนี้ย~
= =
เอ๊ะๆ หมายถึงเสร็จ ภารกิจแล้วกลับบ้านกันไปแล้วมั้งแค่นั้นเอง...
^o^
เฮ้อ~ ไม่มีอะไรทำเล๊ย~
มานั่งคิดให้ผู้อ่านคิดลึกอยู่เนี่ยไม่มีประโยชน์ซักกะติ๊ด~
ทำอย่างนี้ฟ้าผ่าตายเลยดีกว่า - -
คิดอีกทีไม่ต้องผ่าแล้วจ้า~
หลับดีกว่า...
=o=zZ

ทางด้านสองคนในสวนสนุก
JUNSU
“สงสัยจะโดนหลอกล่ะมั้งเนี่ย... กลับดีกว่ามะ - -”ผมพูดในขณะที่พัดเสื้อที่เปียกเหงื่อ ตอนนี้มันใกล้จะเที่ยงแล้วล่ะสิ - - รู้งี้กลับบ้านกับเจ๊แจยังดีซะกว่าเลย
“แง้~ โดนหลอกเหรอ... ไม่เชื๊อ~ ไม่เชื่อ... TOT”และดงแฮที่อุตส่าห์แต่งเต็มยศแล้วแถมยังทนร้อนมากว่าสองชั่วโมงก็โวยวายบ้าง ขนาดที่นั่งยังเอาเล็บจิกเกือบจะหักแล้วนะเนี่ย...
“เราไปเล่นเครื่องเล่นดีมั้ยล่ะ”ผมเอ่ยปากชวนดงแฮเพราะกลัวเดี๋ยวจะกระโดดน้ำตายไปก่อน
“ไม่ๆๆๆๆ แง้~ กลับบ้านนนนนนนนนนนนนน~”รู้สึกวิญญาณเจ๊แจมาสิงรึป่าวก็ไม่รู้ ทำท่าเหมือนเจ๊แจเมื่อกี้ม๊าก~มาก
“เอิ่ม... - -”และผมก็เอิ่มไปตามระเบียบครับ... ทำไมแต่ละคนที่อยู่ใกล้เจ๊แจไม่เกินสามนาทีติดเชื้อกันมากเลยอะ โลมากลุ้มจัด = =
“กล๊าบบบบบบบบบบบบบ~”โวยได้โวยดีจริงๆเลยเคะคนนี้นี่ - -(แกไม่เป็นเคะรึไงห๊า)
“อือๆ งั้นกลับกันมะ”ผมชวนกลับเพราะท่าของดงแฮเหมือนจะจิกคอตัวเองตายไปแล้ว
“ToT อือ...”และหน้าเศร้าไปตามระเบียบเช่นเคย

-บ้านเจ๊แจ-
“ToT”
ยังไหวอยู่มั้ยเนี่ย... ดงแฮของเรา...
“นายไม่ไหวกลับบ้านไปก่อนก็ได้นี่...”ผมพูดอย่างห่วงๆ(ห่วงอะไรกับเค้าเป็นด้วยเหรอ.. - -)ดงแฮทำท่าคิด
“ไม่เอาอะ เดี๋ยวกลับไปพ่อด่าตายคาที่แน่นอน ที่จิ๊กกางเกงเค้ามาใส่เนี่ย~ เฮ้อ กลุ้ม~ ToT”
จริงของเค้าครับ...
“อืม... ไปนอนพักก่อนก็ได้นี่ แล้วค่อยไปกินข้าว”
“- -จะกินข้าวก่อนอ่ะ หิ๊วหิว”ถึงจะหิวแต่คุณเธอก็สปิริตไม่หายครับ... ยังจะกินอีก
“อืม... เดี๋ยวไปบอกเจ๊แจให้ก็ได้”
“อืม... ToT”รายนี้ไม่หายเฮิร์ทง่ายๆนะเนี่ย... เฮ้อ~ คิดไปคิดมาก็รู้สึกผิดเหมือนกันนะเนี่ย ยูช๊อน~ เค้ายังไม่ได้ไปยุ่งเกี่ยวอะไรกับเมะๆคนอื่นเลยน้า~ ตอนนี้ผมขอไปสารภาพบาปก่อน T T เชิญเจ๊แจเลยคร้าบ~

“เจ๊แจ~”เสียงยานคางของคนผมโคตรจะคุ้นเคย เสียงใสๆนี่มันต้องอิโลมาคนเดียว...
“หืมมมมมมมมมมมมมมมม..”ผมหืมให้ เพิ่งตื่นก็ต้องเป็นอย่างงี้จริงมั้ยค้าบ~
“ดูท่าจะโดนแกล้งน่ะเจ๊ ดงแฮเฮิร์ทไม่หายเลยล่ะ - -”และตาสมเพชก็ตามมา หือ~ สมน้ำหน้า~ ทำหน้าได้ใจมากเลยโลมาเอ๊ย~
“ช่างหัวมันสิ ปล่อยให้มันทำใจแล้วเอาไปเช็คประสาทซักสองสามวันสิ”ผมแนะนำ
“- -;;”<<<หน้าด๊อง
อารายอีปลาโลมาเน่า = =
ชั้นอุตส่าห์แนะนำนะเนี่ย...
“อะไรล่ะ ชั้นก็แนะนำไง”
“เจ๊~ ดงแฮมันเศร้าแต่มันหิวน่ะ”
= =
หืมมมมมมมมมม~
หิว...
“ไปค้นเอาขนมในตู้เย็นนู่นสิ ไถมาทั้งหมดก็ได้ เป็นการแกล้งอีเจ๊ไปในตัว”และ...
“- -”หน้าสมเพชที่ผมเคยว่ามันทำได้ใจ มันก็มาตกอยู่ที่ผม ไอ้พวกนี้นี่... เดี๋ยวจับกินตับล้างปากแก้เลี่ยน(?)ซะเลยเชียว = = แง่ง!!
“ไปๆๆๆ ไปหาอะไรกินไป ชั้นจะนอนอยู่บนนี้แหละ”ผมบอกปัดๆ ก็อีโลมามันทำท่าจะเถียงๆก็เลยบอกปัดไปซะเลย แหม๊~ เจ๊แจร้ายกาจอยู่แว้ว~
“ชิส์ - -”เสียงอะไรชิๆ หรือว่ามันจะชิชั้นอยู่
แหม๊~ ทำเป็นชิ เดี๋ยวจับไปส่งสวนสัตว์ซะให้เข็ดเลยอินี่
~ที่ร้าก~ ดาร์ลิ้งโทรมาหาจ้า คนสวยรับด้วยนะจ๊า~
และเสียงริงโทนโทรศัพท์ก็จะเป็นใครไม่ได้... นอกจากยัยซาลาเปาใส้โลมาเนี่ยแหละ(แหะๆ เพิ่งคิดได้ว่าอีกอย่าง น้องโลมาก็หน้าซาลาเปาด้วย น่าร้ากนะ) และคนที่โทรมาก็จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...
“อ๊าย~ >o< ยูชอนที่ร้ากกกกกกกก~”นั่นไง ยูชอนตามเคยขอรับพี่น้อง... - - ไอ้คู่นี้ก็เหลือเกิ๊น~ บ้าพอกัน เดี๋ยวจับส่งสวนสัตว์ที่มีทั้งไก่ทั้งโลมาซะให้พร้อมเลยทีเดียวเชียว แต่เรื่องที่อินี่มันมาชิใส่ผมก็เริ่มยอมมิได้ซะแล้ว~
“ว่าไงจ๊ะที่รัก~ คิดถึงจังเลยอ่ะ มาบ้านเจ๊แจนี่สุดจะทนเลยถ้าไม่มีตัวอยู่ใกล้ๆ > <”อินี่... ทำเป็นพูดดังไป นึกว่าเค้าจะมาเจือกเรื่องแกรึไง แหวะ หวานเดี๋ยวระวังมดตอมนะโว้ย~(เจ๊ไปว่าเค้าแล้วไปฟังเค้าพูดทำไมล่ะหือ - -)
“ตัวเองก็คิถึงเค้าเหรอ~ เดี๋ยววันพรุ่งนี้เราไปเที่ยวกันนะจ๊ะ จุ๊บๆ >3<”แถมยังไม่พอ ยังจูบอากาศซะด้วย
ตอนนี้ผมเริ่มเงื้อมมือแล้วครับ ยังดี๊ด๊ากันอยู่ได้ แกจะเจอของจริงก็วันนี้แหละ...
“จริงน้า~ ตัวเองพาเค้าไปดูหนังแล้วไปสวนสนุกกันมั้ยล่ะ”
หึหึ -v-++
“ได้เหรอ~ >3< รักตัวเองที่สุดเลยอ่ะ ถ้าตัวอยู่หน้าเค้านี่เค้าจะจับกอดจับหอมซะเลยอ่ะ อ้ากๆๆๆ”
แอ้ดดดดดดด~
ป้าบ~!!
มือของผมไปติดหัวมันเรียบร้อยครับพี่น้องงงง~ แถมยังไม่ได้ติดธรรมดาด้วยนะ ติดแบบแรงจนคนข้างหน้าปลิวสะบัดไปเลยล่ะ
“แค่นี้นะจ๊ะที่ร้ากกกก~ อั้ก อั้ก อั้ก อั้ก อั้ก~ TT”เห็นมั้ยครับ ด้วยแรงตบทำให้เกิดเสียงแอ๊คโค่แบบโลมาๆที่น้อยคนนักจะได้ฟัง(นอกเรื่องไปใหญ่แล้วเจ๊น่ะ ไม่ไหวๆ)
“เจ๊~ มาทำเค้าทำไมอ่ะ >o<”และหันมาว่าผมทันที
“ชิแปลว่าอะไร...”ผมถามด้วยเสียงเย็นๆ
“อะไรน่ะเจ๊ เช็คประสาทได้แล้วมั้ง”แกนั่นแหละที่จะได้ไปเช็คเร็วๆนี้ เพราะชั้นนี่แหละจะตบหัวแกจนประสาทไปในที่สุด ย่าห์ เดชเจ๊แจซะอย่าง
“ชั้นถามดีๆ ชิแปลว่าอะไร...”
“...”
“เมื่อกี้แกพูดอะไรกับชั้นนะ... - -”และผมก็หรี่ตาอย่างเซ็กซี่(แน่ใจเหรอเจ๊)และปราดเปรียว
“...”และดูเหมือนมันจะรู้ตัวแล้ว ขาสั้นๆนั่นกำลังจะก้าวออกไปแต่มือไวๆของผมก็ไปคว้าหมับเอาที่แขนของมัน...
“เอื้อก~ เจ๊อย่าฆ่าสัตว์ตัดชีวิตนะจ๊ะ *^*”มันพูดพลางทำตาปิ๊งๆ ลูกไม้ตื้นๆน่ะแกน่ะ
“ย้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก~ >O<”
“ยูชอนช้วยเค้าด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย~ TOT”

จบลงในคำว่า ‘ยูชอนช่วยเค้าด้วย’อีกตอนคร้าบ~ >o< รู้สึกมันจะสั้นไปหน่อย แต่ก็เชื่องช้ามากกกกกกกก~ แบบว่าตอนนี้หัวตื้อไปหมดเลย T T หัวคิดเริ่มไปแล้วล่ะ แล้วพี่เกดก็ชอบมาอ่านๆๆๆที่ปั่นไว้ในเวิร์ดก่อน เออายอ่ะ แต่พี่เกดก็ว่าใช้ได้ แล้วคุณล่ะคะ ^^ เม้นตอบด้วยเน่อ...