TVXQ+SJ Fic::คู่วุ่นวายเปลี่ยนจากร้ายมาเป็นรัก chapter 15::การรังควานอันสุดแสนจะเจ็บใจ!!!

[Luvme]

DONGHAE
“เจ๊จ๋า~ โลมาว่าขอตัวก่อนนะจ๊ะ^^ มิคเค้ารอจะไปเที่ยวอ่ะ บ้าบบายนะคร๊า~ จุ๊บๆ”
“เออ แกจะไปไหนก็ไปๆ รำคาญ รกหัวสมองจริงๆเลยพวกแกเนี่ย ไปๆชิ่ว!”
และเสียงต่อไปนี้คือเสียงที่ท่านได้ยินได้ฟังดังต่อไป...
ฮือๆ... TOT และเสียงต่อไปนี้ทำให้ผมเจ็บใจแทบมอด... ฟู่ว~
ใครๆก็มีแฟนอ่า.... เจ้าแม่เอช่วยลูกด้วย... เรื่องเนื้อคู่ของลูกน่ะ... เดี๋ยวถ้าสำเร็จ ด๊องคนนี้เอาหัวหมูของโปรดไปประทานแน่เจ้าพระเอเอ้ย~
(เฮ้ยๆ พูดดีๆไม่งั้นเอสุดสวยคนนี้จะเอาหัวแกมากินแทน... - - ยิ่งอยากกินตับแก้เลี่ยน)
เอิ่ม... - -;; สรุปว่าผมไร้สาระใช่มั้ยเนี่ย...
วันนี้อับโชคจริงๆ คนสวย No.2เหนื่อยใจ...
คือว่าวันนี้จุนซูออกไปเที่ยวกับยูชอน(เห็นเจ๊เรียกอ่านะ) แถมเจ๊ยังมีหนุ่มหล่อลากมาตามตื๊อ เป็นผมนะ ผมไม่เล่นตัวหรอก เฮออออออออ~ T0T
“เอาไงดีอ่าเจ๊.... จะนั่งเฉยๆรึไง...”ผมถามเอื่อยๆ เจ๊แจก็นอนเอามือก่ายหน้าผาก อ่าว... หลับไปโดยไม่บอกไม่กล่าวกันเลยนิ - -;; อิเจ๊คนนี้นี่...
“มองชั้นทำไม จะหลับจะนอน”นั่น แอบด่าเจ๊เมื่อไหร่รู้ทันโม้ด~ T^T ด๊องเริ่มเครียดละนะ ฮึ่ม! ไปหาอะไรกินในครัวก็ได้เฟร้ย~
2 นาทีต่อมา...
ตอนนี้ที่ด๊องคนสวยและน่ารัก(หลงจริงนะแกอะ...)ถือไว้ในมือนี้ก็คือขนมของจุนซูจ้า~ ^^ แฮ่ๆ โชคดีจังน้า~ และไม่รอช้าผมก็ขอแดรกล่ะน้า~ ^o^
“ง่ำ~ ^^ หร่อยอ่า~”ผมพูดเสียงดัง ตาเปรยๆมองเจ๊ว่ามันจะมาแย่งผมกินมั้ย...? แต่เจ๊เล่นนอนหลับตาพริ้มเหมือนคนไม่ได้นอนสองร้อยปี... เฮ้อ~ อย่าไปสนใจน่า....

“คร่อกกกกก~ อืมมมมม~”เสียงกรนของผมเริ่มจะหายไป เพราะผมตื่นแล้ว แต่... แป๊ววว~ อิด๊องหลับจ้า~ - - ไม่ได้เรื่องเล้ยยย~ แกนอนฉันตื่น แกตื่นฉันนอน บ้ารึเปล่าเนี่ย... แต่เอ๊ะ!
ขนม!
กินยังไม่หมดเลยนี่หว่าาาา!
เสร็จตูละน้า~ ครึๆๆๆๆๆ^______^+++++
หมับ!
มือสวยๆก็เข้าไปคว้าขนมมาแล้วก็กินๆๆๆ อะฮ้า~ มีความสุขจริงจริ๊ง~ แล้วอิด๊องไปเอามาจากไหน จะได้ให้มันไปเอามาอีก ว้ากกกก~ อุวะฮ่ะฮ่า~ (เจ๊แอบชั่วอีกง่าาาา)
“แหงบๆ เนื้อคู่ด๊องไปหนายยยยยยย~”เสียงละเมอดังๆผุดจากปากบางๆของอิด๊องมัน แหม๊ๆๆๆ แก อยากได้ขนาดนั้นเลยรึฟระ - - เอามั้ยยุนโฮอ่ะ ฉันยกให้แก... ฉันขี้เกียจด่ามันจะตายแล้วเนี่ย...
~อะริงริง อะปิ๊งปิ๊งปิ๊ง โทรศัพท์มารับหน่อยจ้า~
เสียงอันแสนคุ้ยเคยดังออกมาจากโทรศัพท์เจ้าปัญหาที่แน่นิ่งอยู่บนโซฟา ผมรู้หรอกว่ามันเป็นใครเพราะเบอร์ที่ไม่ได้เม็มไว้ปรากฏหราขึ้นหน้าจอกันเลยทีเดียว
ติ๊ด
“ไปตายที่ไหนก็ไปๆ”
ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด~
และผมก็กราดด่าไป และเอวังด้วยการตัดสายทิ้งอย่างไร้เยื่อใย
ใครอยากจะไปมีเยื่อใยให้คนโรคจิตล่ะฟระ = =
โง่รึป่าว???
เอ๊ะโอวววว~ คนอ่านจ๋าผมไม่ได้ว่าคุณนะเออ ยัยเอ! แกอ่ะแต่งมายโซลเมตฉันให้มีนิสัยเหมือนคนทั่วไปหน่อยสิฟระ!(กล้าเหรอ????)
หลังจากที่ผมแก้ตัวมาหมาดๆก็ปิดเครื่องทันทีอย่างไม่ต้องสงสัย ใครจะปล่อยให้ผีบ้าโทรมากันเล่า....
ว่ะฮ่ะๆ ^o^
กินหนมต่อดีกว่าาาาา~

DONGHAE
ยัยเจ๊ นึกว่าคนสวยNo.2ไม่เห็นเรอะ!
เอาขนมกันไปดื้อๆเลยนะ ต๊ายยย~ อุตส่าห์ไปแฮปเอาจากจุนซูเชียวนา~(แกก็ใช่ย่อย.. แล้วได้ข่าวว่าต้นตอมาจากแกนั่นแหละ... แล้วไอ้คนสวย No.2 แกไปเอามาจากไหน ใครให้แก)
“อ้าว ตื่นแล้วเรอะ เดี๋ยวไปเอาหนมมาเพิ่มให้เจ๊หน่อย - -+++”น่านนนนน~ มีตาประกายวิ้งๆแบบว่า ‘ถ้าแกไม่ทำอย่าหวังจะรอดจากขุมนรกขุมนี้นะ’ด้วย...
เอ๊ะ!
ขุมนรกน่ะเหรอ~
เหมาะกะเจ๊แกจัง.... เจ๊แกน่ะเป็นพญายม... ถือบัญชีหนังหมาด้วย ฮ่าๆๆๆๆๆ~ ^O^
“- -+++ ชั้นรู้นะ แกน่ะคิดไรอยู่”เสียงเย็นๆดังมาจากข้างหลัง...
เอ่อ... ผมไปเอาหนมมาก่อนดีกว่าเดี๋ยวบัญชีหนังหมาจะเปลี่ยนเป็นบัญชีหนังปลา(ทอง)....
เจ๊~ ทำหน้าที่นะ เดี๋ยวจะไปหาแกลบ เอ๊ย! รำข้าว เอ๊ย! เพดดีกรี เอ๊ย! ขนมมาให้ ทำหน้าที่ไปก่อนน้า~ ToT

ฮึ่ย~ ทำม๊าย~ ฉันที่นั่งอยู่สบายจะต้องมานั่งพูดพล่ามทำเพลงด้วยฟระ~ >o<
นี่แน่ะ~
หน้าที่ในขณะนั้น~
ฟิ้ว~
ฟิ้ว~
ฟิ้ว~
ToT
ฮือ~ แล้วผมจะไปมอบหน้าที่ให้ครายอี๊กกกก~<<<(เสียงของหน้าที่... น่าสงสารจริงจริ๊ง~)

...Spacial Part...
...By Yunho...

“ตูม ตูมๆๆๆๆๆ โครมมมมมมๆๆๆๆๆ ปึงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”เสียงเล่นเกมจากผู้ชายแก้มแตกมันทำให้ผม เบื่อ เซ็งงงงงง~ and เครียด
เฮ้อ~
เฮ้อ~
เฮ้อ~
เฮ้อออออออออออออออออออออออ~ - O –
น่าเบื่อจริงๆครับเพ่น้อง~
ผมจะทำอะไรดีเนี่ย...
..
.....
..........
อะฮ้า~ รู้แล้ววววววว~
เอาอย่างนั้นแหละแหล่มเล๊ยยยยย~ ^w^ คริๆๆๆๆๆ
ผมรีบเอามือถือขึ้นมาแล้วรีบกดเบอร์ที่ผมจำแทบตายเมื่อวาน วันนี้ไปรังควานดีเกว่อ~ โฮะๆๆๆๆ ^o^
ตู๊ด~
ตู๊ด~
ตู๊ด~
กริ๊ก~
(ขออภัย~ หมายเลขนี้ไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้ กรุณาติดต่อใหม่ชาติหน้าตอนบ่ายๆ - - หรือไม่ก็ไม่ต้องโทรมาเลย รำคาญมาก! คนสวยขอบอกด้วยความรู้สึกจากใจจริง อย่าติดต่อมาอีกนะไอ้โง่~ ขอบคุณมากเค่อะ~)
“นี่อย่าใช้มุกนี้อีกนะคนสวย เดี๋ยวเจอดีนะ”
(คุณพูดอยู่กับใครเคอะ~ =o=;; นี่คอลเซ็นเตอร์นะคระ)
นั่น... ปากแข็งอีก เดี๋ยวพ่อจะจับจูบให้อ่อนยวบซะเลยดีมั้ย??? - -+++
“งั้นช่วยติดต่อพนักงานคอลเซ็นเตอร์ให้หน่อยดิ ชื่อแจจุงอ่ะ~”
(อืม... เอ่อ...)
“แหมๆๆๆ ไม่เนียนนะไม่เนียนเลย อย่าทำอย่างงี้สิเดี๋ยวพ่อจะไปหาที่บ้านแล้วจับกดซะให้เข็ด เกรี๊ยกๆ”
(นี่นายน่ะอย่ามาลามกนะเฟร้ย~)
นั่นไงๆ เผยไต๋ออกมาแย้ว!
“สรุปนี่ไม่ใช่ที่คอลเซ็นเตอร์หรอกรึ?”
(เอ่อ... ขอบคุณที่ใช้บริการเช็คสมองรายเดือนค่ะ กริ๊ก~)
ตู๊ดๆๆๆ
นั่นไง.... เดี๋ยวพ่อจับจูบจริงๆนะเนี่ย... น่ารักจริงจริ๊ง~ >o< (เฮียแอบลามกเรอะ!!)
และผมก็หยิบแฟ้มประวัติใบโตขึ้นมา นี่มันบรรจุประวัติของแจจุงทั้งแท่งเลยนะเนี่ย... เฮอะๆๆๆๆๆๆ คืออันนี้ไปจิ๊กมาจากเจ๊ฮีนิมมี่น่ะ เคี๊ยกๆๆๆๆๆๆ~ (เฮีย...กินยาเขย่าขวดก่อนดิ...- -)
“เฮ้ยไอ้ยุน แกดูดิ ฉันผ่านด่านเจ็ดแล้วฟร่ะ กะต๊ากกกกกกกกกกก~”นั่น ยังมีหน้ามาเลียนแบบการขันของไอ้ยูชอนซะด้วย...
“เออๆ รู้ว่ะ แต่แกอะ เลิกเล่นซักวินาทีจะดีมาก หนวกหู ตรูเบื่อ! เนี่ยทำให้ฉันนิสัยชั่ว โทรไปแกล้งคนอื่นเลยนะเนี่ย...”
ฮุๆ นี่มันโยนความผิดให้กันดื้อๆเล๊ย~ หล่อนิสัยดีจัง ^o^
“เอ้าๆ - - ไอ้นี่ เดี๋ยวพ่อแมร่งขว้างเกมเพลย์ฯติดหัวเลยมั้ยล่ะ~”ไม่ว่าเปล่ามันยังทำท่าเหมือนจะเอาเกมเพลย์ขว้างหัว... ให้มันน้อยๆหน่อยก็ได้ว้อย!
“หึๆๆๆ - -+ กล้าทำหล่อรึ! ไม่ได้ๆ~ เออจริงดิวะ แล้วน้องดงแฮที่ชอบแกล่ะวะ อะแหนๆๆๆๆ แกแอบปิ๊งเค้ามั้ยล่า~”ผมปิ๊งขึ้นมาได้ว่าไอ้คิบอมก็มีคนชอบมันขึ้นมาเหมือนกัน เป็นรุ่นน้องที่ตามตูดแจจุง ชื่อดงแฮ เป็นคนตัวเล็กๆ ขาวๆ ตาตี่นิดๆจมูกหน่อยๆ ปากนี่น่าจุ๊บมั่กมาก ยังไม่พอนะ หมวนแบบแมร่งๆเลยอ่า~ - - โชคดีจริงจริ๊ง~ เพื่อนไม่เอาไหนอย่างมันน่ะมีคนมาชอบแถมน่ารักขนาดนี้มันนกโทษให้ไม่ได้ว่ะ...
เพียะ!
ด้วยความที่อิจฉาเหลือเกิน ผมเลยเดินไปตบหัวมันดังเพียะ โทษฐานมีคนชอบ...(เฮีย.. เฮียก็มีคนชอบนะ! เอไงล่ะ >///<)